Gromadzę i ja-szmatki większe i mniejsze, kupowane za grosze w lumpeksach, na wyprzedażach, w sklepach z resztkami. Znamienne, że do moich "prac ręcznych" jakoś nie udało mi sie kupić nic sensownego w normalnym sklepie a materiałami, gdzie królują niepodzielnie kwieciste sztuczniaki z dalekich Krajów Azji.Jak widać i mnie zdarzaja się wyczyny tekstylno -pasmateryjne i to wcale nie tak rzadko.Po prostu ich nie dokumentuję. Cóż, nie kryję , że moje wysiłki idą w kierunku wąskiej specjalizacji szycia po tzw.prostym i mam tu na myśli szycie na maszynie, głównie do domowych celów praktycznych .Jak już się pojawia jakiś łuk i krzywizna to przesiadam się na ręczne sterowanie. Najważniejsze, że sprawia mi to przyjemność , daje odprężenie i chwilę poczucia,że coś tam tworzę ,ku uciesze innych i własnej. Serduszka rozdam z okazji świąt przyjaciołom i znajomym, koleżankom razem z paczuszką własnoręcznie upieczonych pierniczków. Szyję więc w szczytnych niezwykle celach ,przecząc z całą mocą stwierdzeniom co poniektórych..." Jankowska, ty to się chyba nudzisz"...
A jakie piękne materiały udaje ci się zdobyć! Te w krateczkę są przesliczne, a jesli chodzi o szycie to ja krzywizny tez szyję ręcznie:)))Może to kwestia wprawy? i się nauczymy:))Serduszka na swięta dla znajomych i przyjaciół to świetny pomysł, na pewno każdy się ucieszy z ręcznie przygotowanego drobiazgu.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie
Te kraciaste poduchy i serduszka skradły moje serce!
OdpowiedzUsuńFajnie prezenty prezentujesz przyjaciołom,dobrze mieć taką znajomą :)
Pozdrawiam cieplutko.
Te krateczki, gwiazdki, drewniane guziki , sznurek... tworzą klimat tak lubianych przeze mnie serduszek. Pierników nie piekę, ale wiesz Iza - dzięki Tobie oprócz serduszek moi dobrzy znajomi dostaną także w tym roku pieczone przeze mnie ciasteczka. Literki do ciastek pójdą wkrótce w ruch ... Będą to ciastka z imieniem obdarowanej osoby. Przez cały rok zachowuję celafoniki z opakowań po rajstopach, by efektownie zapakować w nie serduszka .
OdpowiedzUsuńŻycząc miłej niedzieli załączam serdeczne pozdrowienia
kocham Cię mamusiu za Twoje pasje :*:)
OdpowiedzUsuńTo byłam ja:) Busia!
dawno juz nic nie szylam oj dawno,ladna kombinacja szarego z zielonym
OdpowiedzUsuńŚwietne efekty Twojego "nudzenia się", a do tego bardzo ładnie obfotografowane.
OdpowiedzUsuńNudź się tak częściej ;-)
Pozdrawiam serdecznie
Fantastyczne te kraciaste tkaniny!! na serduchach i poduchach wyglądają bosko :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Izuniu,a zdradzisz gdzie we Wrocławiu można kupić takie piękne tkaniny?
OdpowiedzUsuńTo trochę skomplikowane, Paulinko, ale spróbuję.W podwórku między ul.Matejki i Wyszyńskiego jest kiermasz wspierający schronisko brata Alberta, stały kiermasz .Jego większa odnoga funkcjonuje w LEŚNICY.Oprócz tego zaopatruję się w sklepie z resztkami tkanin na rogu Słowiańskiej i Jedności Narodowej,róg po przekątnej do zajezdni tramwajowej.Kupuję też po prostu w lumpeksach i na pchlim targu .pozdrawiam ciepło.
OdpowiedzUsuńA pozostałym gościom bardzo dzziekuję za odwiedzinyy,miłee słowa,zachętę do dalszych "artystycznych" dokonań.Elisse-to szycie w rękach ma swoje plusy ,nie trzeba rozkładac całego maszynowego majdanu.
IVON777-te celofaniki po rajtkach to świetny pomysł, głowiełm się skąd wziąc takie torebki.
Pozdrawiam Was wszystkie,moje drogie,bardzo ciepło.
Izo, jak zabawnie napisałaś o swoich krawieckich umiejętnościach! Ja tak samo mam, tak samo, ale uparcie trzymam sie tego tematu.
OdpowiedzUsuńPoduchy Twoje bardzo fajne.
P.S. Zdjęcie "tytułowe" bardzo mi się spodobało.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Cię