Czasem człek czuje się własnie tak ,jak na tej fotografii powyżej. Tak się czuję, bez powodu, bez zmartwień większych, ale i bez radosci. Chyba potrzeba mi tej ciszy przez chwilę ,w sobie i na zewnątrz. Nic się nie stało,uspokajam- ot, na moment muszę się odciąc od słów.
A to piękne zdjęcie jest autorstwa mojej córki Asi
http://invisiblemartyr.blogspot.com/
Cudowne zdjęcie...
OdpowiedzUsuńzdjecie cudo ja tez mam kryzys jesienny byle nam szybko przeszło pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńMasz bardzo uzdolnioną córkę, obejrzałam zdjęcia na jej blogu i nie mogę ochłonąć...
OdpowiedzUsuńAkurat wczoraj wieczorem myślałam o Tobie ;-)
Uściski
Iza, też się tak czasem czuję....rozumiem.
OdpowiedzUsuńA zdjęcie jest piękne.
pozdrowienia ciepłe ślę,
zwłaszcza jesienią, bardzo nastrojowe zdjęcie :)
OdpowiedzUsuńZdjęcie świetne i niezwykle nastrojowe .
OdpowiedzUsuńA ta pora sprawia, że nam bez powodu nastrój spada.
Wrócimy do siebie w maju.)
Piękne zdjęcie:)
OdpowiedzUsuńPiękne i nastrojowe zdjęcie:)Odpoczywaj a my poczekamy:)
OdpowiedzUsuńa ja wczoraj wieczorem wchodziłam w taki zupełny cień i pomyślałam ,że musiałoby być ładne zdjęcie .Maz je Ty. Dojdź ,gdzie chcesz dojść i wracaj spokojnie.
OdpowiedzUsuńMasz a nie maz:-) Ot psikus taki literkowy
OdpowiedzUsuńAsiu, córko Izy - cudowne zdjęcie!!! Niesamowite! Cisza jest potrzebna człowiekowi tak samo jak rozrywka.. ja swoją mam w zamkniętym pokoju gdy dzieci nie ma obok i nie szumi nawet czajnik gotujący wodę.. potrzebuję takiego spokoju czasem .. pewnie szukam gdzieś balansu w tym głośnym świecie .. Pozdrowienia i pogratuluj córce bo naprawdę zachwycona jesteś zdjęciem :-)
OdpowiedzUsuńCzasami tak bywa...i wtedy odpoczynek i cisza jak najbardziej wskazane. Zatem odpoczywaj!
OdpowiedzUsuńZdjęcie przepiękne, jesienna mgła sprzyja takim fotografiom.
Pozdrawiam serdecznie!
Ale miłe wyróżnienie, dziękuję, Mamuś :)
OdpowiedzUsuńi wszystkim Wam za tyle ciepłych słów również, szalenie mi miło :)
Zmęczenie.... tak to można chyba nazwać. Od jakiegoś czasu mam podobnie :(
OdpowiedzUsuńZmykam do domu, może podziergać na szydełku, może przytulić dzieciaczka, może coś dobrego zjeść....
Uściski...
Ja tez czuję czasami taką nieuzasadnioną melancholię i smutek. Lubię ten nastroj. Potrzebuję być wtedy sama, by wybrac z tego nastroju to, co najlepsze: odpoczynek, refleksję i dystans do siebie i swiata. Cudowne, artystyczne zdjęcie, masz bardzo zdolną corkę.
OdpowiedzUsuń...piękna, wymowna fotografia przez duże F!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie!
Izuś! Każdy czasem tak ma... Potrzeba mu ciszy, refleksji, spokoju i pobycia z samym sobą.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ciepluśko
zdjęcie jest niesamowite i chyba każdy z nas czasami tak się czuje...
OdpowiedzUsuńLubię takie klimaty,piękne zdjęcie. Czasami też lubię małą ciszę...:)
OdpowiedzUsuńPiękne były te ostantnie mgły, uwielbiam...
OdpowiedzUsuńZdjęcie Twojej pociechy takie zadumane, fajnie oddaje ten klimat.
Izku miłego wyciaszania
uściski,
Marta
Cudna melncholia, samotna chwila otulona mgla,corcia ma talent po mamusi :)
OdpowiedzUsuńserdecznosci:*
Zdolniacha z Asi, piękne zdjęcie, bardzo nostalgiczne:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.
so true... i piękne zdjęcie :)
OdpowiedzUsuńMogłabym w takie fotografie wpatrywać się godzinami...
OdpowiedzUsuń