środa, 26 maja 2010

Następni....

Kolejne , stare zdjęcia znalazły miejsce w naszy domu. Wyszperane na targowisku ,gdzie można kupić wszystko i sprzedać wszystko , zdjęcie rodziny w pięknej ramie leżało sobie na trawie ,pośród stosu różnych dziwnych przedmiotów.Nie mogliśmy przejść obok niego obojętnie, o , nie...Wypucowane zawisło od razu na ścianie choć na moich fotkach stoi na biurku bo tu światło było lepsze do zdjęć.


Młoda para niestety jest w gorszej kondycji, zdjęcie nie jest uszkodzone ale twarda podkładka,do którego jest przylepione, jest zniszczona i rama była w rozsypce. Ale doczekają się renowacji i będą cieszyć oczy.
Nie zastanawiam się kim byli ci obcy w końcu ludzie z tych zdjęć , bo i po co.Fascynuje mnie to co w fotografii nazywa się decydującym momentem.Może w fotografii studyjnej nie ma on takiego znaczenia ale tu ciekawi mnie pretekst do zrobienia zdjęc. Slub jest oczywistym powodem do zdjęć ale takie stare rodzinne fotografie w atelier...Jakie to było wszystko odświętne, stroje, miny, pozy...Może nawet trochę sztuczne ale czuje się ważność tamtej chwili, jej doniosłość dla tamtych ludzi.
Robię dużo zdjęć, w dobie aparatów cyfrowych można pstrykać do woli...Ale chciałabym zrobić choć parę takich , które opowiedzą w doniosły sposób o zatrzymanej w kadrze chwili. Chyba marzy mi się choć otarcie o poręcze schodów na fotograficzny parnas...

8 komentarzy:

  1. Ależ klimatycznie tu u Ciebie:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Wspaniale, że przygarnęłaś te fotografie! Teraz jesteś przyszywaną mamą czyjejś historii, ale czy to nie fascynujące?

    OdpowiedzUsuń
  3. Ależ wspaniałe zdjęcia!!! I jaka cudna rama!! Jak dobrze, że trafiły w Twoje ręce.

    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  4. A zauważyłaś, że w dawnych zdjęciach ludzie nie uśmiechali się "szczerze" jak dzisiaj. Nikt zębów nie pokazuje. Nie cieszy się "do rozpuku". Poważne pozy i delikatne uśmieszki.

    OdpowiedzUsuń
  5. piekne te zdjecia ,takie stare fotki maja w sobie jakas magie i ukryty czar histori :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Jak miło ocalić takie okruszki minionego czasu.
    Milczące, tajemnicze i piękne...

    OdpowiedzUsuń
  7. Wspaniałe skarby! Aż trudno uwierzyć, że ktoś się ich pozbył!! taka pamiątka po przodkach.. bezcenne..
    Pozdrawiam Izo :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Przepiekna ramka i ciekawe zdjecia.
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń